‘ข้าวแช่’ เมนูคลายร้อนโบราณ ต้อนรับช่วงเทศกาลสงกรานต์

ข้าวแช่ : การกินข้าวแช่ให้อร่อย ต้องใส่ใจตั้งแต่การเลือกน้ำลอยดอกไม้สด อบควันหรือไม่อบควันเทียนก็ได้ สามารถเลือกดอกอะไรก็ได้ เช่นดอกมะลิ ดอกชมนาด ดอกกระดังงา และกุหลาบมอญ โดยมีเคล็ดลับคือห้ามทำให้กลีบดอกช้ำ เพราะจะทำให้เกิดกลิ่นเหม็นเขียวขึ้นได้ และต้องร่ำด้วยดอกไม้สดอย่างน้อย 3-4 ครั้ง ให้มีกลิ่นหอม 

ลูกกะปิ : ใช้เวลากวนหลายชั่วโมงขึ้นอยู่กับปริมาณ บางสูตรสอดไส้เนื้อมะพร้าวขูดฝอย แต่ตำรับเดิมใช้กะทิ และปลาดุกย่างโขลกลงไป รวมกับเครื่องทั้งหลาย อาทิ หอมแดง กระชาย ฯลฯ ผัดกวนจนแห้ง จากนั้นซับน้ำมันให้แห้งเพราะเมื่อนำไปชุบไข่ทอดอาจทำให้มีกลิ่นขึ้นได้

หอมแดงสอดไส้ : ไส้หอมแดงเป็นปลาช่อนแห้งนำมานึ่งมาทุบผัดกับเครื่อง ซึ่งไส้ปลาช่อนแห้งจะมีอยู่ในหอมแดงสอดไส้และพริกแห้งสอดไส้ หอมแดงนำมาคว้านเนื้อออก และยัดไส้ปลาแห้งลงไป จากนั้นนำมาชุบแป้งทอดทั้งเปลือกเพื่อให้เป็นจุก ฉะนั้นหลักการเลือกหอมแดงต้องเลือกหอมแดงกลีบเดี่ยว หรือหอมแดงโทน

ทำพริกหยวกสอดไส้ : ประกอบด้วย หมูสับ กุ้ง ผสม 3 เกลอ (รากผักชี กระเทียม พริกไทย) ต้องตีไส้ไว้ก่อนและทิ้งไว้ข้ามคืนเพื่อให้เนื้อหนึบ จากนั้นตอนเช้านำมายัดไส้พริกหยวกและนำไปนึ่ง เสร็จแล้วนำมาโรยหรุ่ม ซึ่งหรุ่มบางตำรับใช้เป็นหรุ่มแห้ง โรยบนกระทะไม่ใส่น้ำมัน

ไชโป๊วผัดหวาน : โดยเทคนิคความอร่อยคือต้องผัดให้พอกรึบ ๆ  คือการผัดสลับกับการโรยน้ำตาลปี๊บให้ค่อย ๆ เคลือบจนน้ำตาลรัด และตัวเส้นหนึบๆ กรึบๆ ระหว่างผัดใช้ไฟอ่อน ๆ ต้องใจเย็นและห้ามทำน้ำตาลไหม้เด็ดขาด สิ่งสำคัญเส้นไชโป๊วผัดต้องเงาขึ้นมาเอง บางตำรับพัฒนานำมาผัดกับไข่ แนะนำให้ใช้ไข่เป็ด

หลายคนอาจสงสัยว่า ข้าวแช่สามารถกินหน้าอื่นนอกจากหน้าร้อนได้รึเปล่า จริง ๆ แล้วหัวใจของการกินข้าวแช่ คือการทานเพื่อดับร้อน ไม่เน้นทานกะทิที่มีความมันมาก เพื่อให้ท้องสร้างสมดุลของตัวเอง ในสำรับข้าวแช่ก็ไม่มีอะไรที่ทำให้แน่นท้อง แต่ถ้าถามว่ากินหน้าอื่นได้ไหม ก็ไม่มีข้อห้ามอะไร แต่แค่บางครั้งเราอาจจะได้ทานข้าวแช่ที่ไม่ครบเครื่องเท่านั้นเอง