อีก 6 หมวดที่เหลือนั้นถูกจัดอยู่ในกลุ่มสินค้าอื่น ๆ ที่ไม่ใช่อาหารและเครื่อมดื่ม หมวดเคหสถาน กินสัดส่วนค่าใช้จ่ายประชาชนสูงที่สุดถึง 23.17% รองลงมาคือ หมวดพาหนะ การขนส่งและการสื่อสาร ที่ 22.67% ของค่าใช้จ่ายรวม

นอกจากนี้ยังมีหมวดเครื่องนุ่งห่มและรองเท้า หมวดการตรวจรักษาและบริารส่วนบุคคล, หมวดการบันเทิง การอ่าน การศึกษาและการศาสนา และหมวดยาสูบและเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์

ตามปกตินั้น “ตะกร้าสินค้า” นี้จะมีการปรับปรุงทุก 4-5 ปี เพื่อให้สะท้อนความจริงกับรายจ่ายของผู้บริโภค โดยนางจรีพรชี้ว่า “ความทันสมัย” เป็นสิ่งที่กองของเธอให้ความสำคัญ

เธอเสริมว่าล่าสุดทางหน่วยงานกำลังจัดทำรายชื่อสินค้าที่จะใส่เข้าไปในแบบสำรวจสำหรับปีฐาน 2566 ซึ่งจะเอามาแทนข้อมูลล่าสุดซึ่งเป็นการอ้างอิงสินค้าจากปีฐาน 2562

“หม้อทอดไฟฟ้ายังไม่เข้า…ส่วนเน็ตฟลิกซ์กับจู๊กซ์ [JOOX] เข้ามาแล้ว” เธอมายถึงแพลตฟอร์มสตริมมิงภาพและเสียงยอดนิยม

สินค้าใหม่ ๆ มี “ชานมไข่มุกกำลังเสนออยู่” ทั้งยังมีสินค้าอย่างหม้อทอดไฟฟ้า ซึ่งมีการซื้อค่อนข้างมากในเมืองหลวง แต่เมื่อเทียบกับระดับประเทศโดยรวม ยังมีสัดส่วนที่น้อยอยู่มาก

นอกจากนี้ยังมีการเตรียมเสนอชุดตรวจโควิดแบบเอทีเคและยาสมุนไพรฟ้าทะลายโจร

อีกหนึ่งรายจ่ายประจำที่เตรียมเข้ารายชื่อสินค้าสำหรับปี 2566 ได้แก่ ค่าใช้จ่ายสำหรับแพลตฟอร์มเดลิเวอรี่ทั้งอาหารและสิ่งของ ซึ่งในฐานสินค้าของปี 2562 ยังไม่มี

นางจรีพรอธิบายว่าเวลาจะสำหรับว่าจะใช้สินค้าใดเป็นฐานเพื่อวัดค่าครองชีพของประชาชน จะมีการเสนอเข้ามาจากหลายฝ่าย จากนั้นทางหน่วยงานจะส่งรายชื่อสินค้าเหล่านี้ฝากไปกับสำนักงานสถิติแห่งชาติเผื่อเก็บข้อมูลกลับมา

“ผักกระเฉดไม่เคยเข้า บางทีช้อน ชาม หม้อก็ไม่มี”

เธออธิบายว่าสุดท้ายแล้วสินค้าเหล่านี้ก็อยู่ที่การตอบแบบสอบถามของกลุ่มผู้ตอบแบบสอบถามซึ่งบางทีก็มีสินค้าบางอย่างที่หลุดออกไปได้ แต่โดยมากแล้วสินค้าหลัก ๆ มักอยู่ในแบบสำรวจเสมอ และ “ค่าเช่าบ้าน” คิดเป็นส่วนมากเสมอของสัดส่วนค่าใช้จ่าย