“การรัดเท้า” ประเพณีแห่งความเจ็บปวดของผู้หญิงจีนในประวัติศาสตร์

ในประเทศจีน การรัดเท้าของผู้หญิงในสมัยโบราณ มีประวัติความเป็นมาอันยาวนาน คนทั่วไปถือว่าผู้หญิงยิ่งเท้าเล็กยิ่งสวย ถือว่าเป็นสตรีงาม ใครเท้าเล็กกว่า ก็จะได้แต่งงานกับผู้ชายที่มีฐานะสูง จึงถือว่าการรัดเท้าของผู้หญิงเป็นสิ่งที่ต้องทำ จึงไม่ลังเลที่จะรัดเท้า ถึงแม้จะต้องพบกับความเจ็บปวด 

ซึ่งเรียกเท้าที่ถูกรัดไว้ว่าเป็น “ดอกบัว” และขนาดเท้าที่แตกต่างกันคือ ดอกบัวต่างชนิดกัน เท้าที่ใหญ่กว่า 4 นิ้วคือ “บัวเหล็ก” เท้าที่มีขนาด 4 นิ้ว เรียกว่า “บัวเงิน” และเท้าที่มีขนาด 3 นิ้ว เรียกว่า “บัวทอง” คำว่า “บัวทอง 3 นิ้ว” ไม่เพียงขนาดเท้า 3 นิ้วเท่านั้น แต่ยังต้องโค้งงออีกด้วย “บัวทอง” ขนาด 3 นิ้วถือเป็นเท้าที่สวยที่สุดของผู้หญิงจีนในเวลานั้นเลย

การรัดเท้า ไม่ใช่ว่าจะรัดตอนไหนก็ได้ แต่จะเริ่มตั้งแต่เด็กผู้หญิง อายุประมาณ 4-8 ขวบ เพราะกระดูกยังอ่อนอยู่ ยิ่งอายุน้อยยิ่งทำง่าย  โดยส่วนมากการรัดเท้าจะทำโดยคนเฒ่าคนแก่  แต่เด็กที่ถูกรัดเท้าตั้งแต่อายุยังน้อยนั้น เมื่อแก่ตัวลงมักเดินไม่ค่อยได้ หลังจากรัดเท้า 

นับตั้งแต่เริ่มรัดเท้า เด็กจะเจ็บปวดเป็นเวลา 4-5 ปี กว่าจะเข้าที่ เป็นช่วงชีวิตที่เจ็บปวดมากที่สุดของเด็กหญิงที่ถูกบังคับให้รัดเท้า แต่พวกเขาเหล่านั้นต้องรัดไว้ตลอดเวลา เพื่อไม่ให้เท้าขยายขึ้นมา ผ้าที่รัดเท้าไว้ สามารถแก้ได้ก็ต่อเมื่อล้างเท้าเท่านั้น ซึ่งในการล้างเท้าแต่ละครั้งต้องใช้เวลาเป็นชั่วโมง

ในสมัยนั้น คนรัดเท้า ไม่ใช่ว่าผู้หญิงคนไหนก็รัดได้ จะมีเฉพาะคนที่อยู่ระดับสูง เกิดในบ้านที่มีฐานะสูง ถึงจะรัดเท้า เพราะการที่จะรัดเท้าต้องเสียเวลา คนที่รัดเท้าจะเดินลำบาก ต้องให้ครอบครัวดูแล ซึ่งต้องใช้เวลา และใช้เงิน ถ้าเป็นครอบครัวทั่วไปที่ไม่มีฐานะจะไม่มีเวลา และไม่มีเงิน สมัยนั้นถ้าผู้หญิงคนไหนรัดเท้าเล็ก แสดงว่าบ้านเขานั้นระดับสูง